Zespól na UE w Katowicach

    Kiedy skończyłam Uniwersytet śląski i zdecydowałam się dalej kontynuować studia magisterskie na Uniwersytecie Ekonomicznym, trochę się bałam, nie wiedziałam, jacy ludzi, studenci, pracownicy tam są. Byłam bardzo przyzwyczajona do wszystkiego, co miałam na UŚ i już czułam się jak u siebie: wszędzie byli znajomi, dokładnie wiedziałam gdzie mam iść, szukać, jeść itd. A teraz, nagle musiałam zostawić to wszystko i zaczynać na nowo. Nie chciałam i miałam bardzo duży sentyment. 

     

Pamiętam pierwszy dzień, wtedy bardzo niekomfortowo się czułam, szukałam wszystkiego, nawet gdzieś się zgubiłam, ale szybko wszystko się zmieniło. Moja pierwsze pozytywne wrażenie zostawiła Pani Renata Lipczak, która napisała wiadomość, że dostałam się na studia bezpłatnie. Ta pani bardzo dużo mi pomogła i pomaga do dzisiaj, intensywnie odpisuje na wszystkie pytania, prośby, wszelkie wątpliwości, które mam.

 Druga osoba, którą spotkałam na UE, to Pan prof. UE dr hab. Wojciech Dyduch– osoba bardzo pomagająca, zawsze jest w stanie zrobić coś dobrego dla studentów. Od wiele osób słyszałam, że najbardziej lubią właśnie Pana Profesora, bo jest zawsze miły i uśmiechnięty.

Nie mogę zapomnieć o Pani Teresie Chmiel, chyba Pani na prawdę jest Matką Teresą. Nie ma znaczenia, która jest godzina, jest niedziela, wtorek czy piątek, zawsze wiem, że dostanę odpowiedź za kilka minut na mailu. Byłam pod wrażeniem, kiedy wydziałam, że Pani bardzo dobrze śpiewa w chórze.

Biuro Promocji i Nowych Mediów – najlepszy zespól na Uniwersytecie! Lubię otworzyć drzwi na E504, od razu idzie pozytywna energia. Dzięki Edycie Lachowicz, miałam przyjemność pojechać do Gruzji razem z Magdą Skowron i z Pani Izabela Gajda-Perek. Fajne było z nimi spędzać czas, pospacerować w Tbilisi i spróbować jonjoli – kiszonych kwiatów, które bardzo im smakowały.

Wśród lektorów, chyba najbardziej zapamiętałam Pani dr hab. Agatę Małysę-Kaletę – dla mnie zawsze miła i pozytywna. Kogo nie aż tak dobrze zapamiętałam, to Pani dr Grażyna Królik, zawsze się bałam jej i miałam stres podczas zajęć z nią. Nie wiem, czemu ale Pani bardzo sceptycznie patrzyła cudzoziemców, często wspominała, że my, cudzoziemcy, możemy wracać do swojego kraju i tam się uczyć, ale pod koniec semestru wszystko się zmieniło na pozytywnie.

Myślę, że ludzie są najważniejsi – nie ma znaczenia gdzie jesteś, co studiujesz, gdzie mieszkasz, jeśli obok ciebie są dobre osoby, atmosfera jest fajna i zawsze każdy chce znów tam wracać. Cieszę się, że jeszcze został mi rok studiów na UE w Katowicach. Już nie mogę doczekać się października!