ჩემი ერასმუსის
პრაქტიკა ივნისში დაიწყო, თუმცა მანამდე..
საბუთების შეგროვება,
გამოცდების ჩაბარება, სამაგისტრო თემის დასრულება და კიდევ ვინ მოთვლის რამდენი რამ
მქონდა მოსაგვარებელი.
არ მქონდა თავიდანვე
გადაწყვეტილი რომელ ქვეყანაში მიდნოდა პრაქტიკის გავლა. ერთი მხრივ კარგი იყო ის ფაქტი,
რომ ერასმუსის პროგრამა შესაძლებლობას მაძლევდა ამერჩია ქვეყანა და ორგანიზაცია, მეორეს
მხრივ კი რთული იყო მომეძებნა კომპანია, სადაც მიმიღებდნენ. დიდი ლოდინის შემდეგ, მივიღე საოცნებო წერილი რომიდან,
იტალიური ენების სკოლა თანახმა იყო გამეარა მათთან პრაქტიკა მარკეტინგის მენეჯერის
ასისტენტის პოზიციაზე.
ერთი ეტაპი
გადავლახე, თუმცა საქმე უფრო გართულდა როცა დავიწყე საცხოვრებლის ძებნა და რომ არა
ჩემი მეგობარი ქეთი თევზაძე ძალიან გამიჭირდებოდა ყველაფერი. რომში ბინები ძალიან ძვირია,
400 ევროდან იწყება, ჩემი ერასმუსისს ტიპენდია კი არ მაძლევდა საშუალებას თავისუფლად
ამერჩია საცხოვრებელი. ნაცნობმა დამაკავშირა პოლონელ გოგონასთან, რომელიც ჩემნაირად
ბინას ეძებდა სხვასთან გაყოფის სურვილით. წინასწარვე ვიცოდი ვისთან ერთად ვიცხოვრებდი,
რაც უფრო მეტ სტიმულს მაძლევდა აქტიურად გამეგრძელებინა ძებნა. სრულიად შემთხვევით
მე და ვერონიკამ აღმოვაჩინეთ, რომ ერთი და იმავე კომპანიაში გაგვივლიდით პრაქტიკებს.
ყველა გზა რომში
მიდის, ჩემი ერასმუსის გზაც რომისკენ მიმავალი აღმოჩნდა. დაუვიწყარი სამი თვე გავატარე
იტალიაში. სახლიდან გასვლისას ყოველ ჯერზე ახალი აღმოჩენებით და ემოციებით ვბრუნდებოდი.
სამსახუში ყოველ დღე მიწევდა წასვლა, ოთხი საათი იტალიური ენის კურსების შემდეგ მთელი დღე უნდა მემუშავა. ცნობილი ფაქტია, რომ იტალიელებმა ინგლისური კარგად არ იციან, ამაში კიდევ უფრო ღრმად დავრწმუნდი. ჩემი მცდელობის მიუხედავად, ამეხსნა მათთვის რომ იტალიური არ ვიცოდი, მაინც (ჩემი ბოსი ფაბიოსა და მდივანი ქალის სუსანას გარდა) ყველა ამ ენაზე მალაპარაკებოდა. სხვა გზა არ მქონდა და დავიწყე იტალიურის სწავლა. ჩემი პირველი სიტყვები: io sono giorgiana, ho fame, non capito, non parlo italiano, io sono stupida etc.
თავიდანვე შემიყვანეს ისეთ ჯგუფში, სადაც უმეტესობა კარგად თუ ვერა, ცოტას მაინც ლაპარაკობდა იტალიურად. ჯგუფში ბევრი კარგი ადამიანი გავიცანი სხვადასხვა ქვეყნიდან, თავისუფალ დროს ერთად ვათვალიერებდით რომს, ვუზიარებდით შთაბეჭდილებებს და დაუსრულებლად ვსეირნობდით ღამის რომის ქუჩებში.
მთელი ზაფხული ცხელოდა საოცრად. ისე, რომ თბილისის სიცხეებს ვნატრობდი. ჩემი სიცხეზე წუწუნი დილიდანვე იწყებოდა, ამას ემატებოდა ტურისტების დიდი რაოდენობა, რომლებიც მიშლიდნენ ხელს წავსულიყავი სამსახურში. ჩვენი ოფისი ვატიკანთან ახლოს, ხუთი წუთის სავალზე მდებარეობდა, ამიტომაც მეტროში, ტურისტების ბრბოსთან მიწევდა ბრძოლა, რომ არ დამეგვიანა ლექციებზე. ივნისში ცოტა ამოვისუნთქე, ქალაქი დაიცალა და ტურისტებიც შემცირდნენ.
ტრანსპორტს რაც შეეხება, როგორც იტალიელები ამბობენ, რომში ავტობუსი უფასოა - არასდროს არ უნახავთ კონტროლიორი. ამიტომაც იყო, რომ ხანდახან, როცა მეტრო იკეტებოდა, 1-2 საათი ველოდებოდით ავტობუსს იმ იმედით რომ მოვიდოდა. არც შუქნიშნებს აქვთ დიდი დატვირთვა, მერე რა რომ წითელია - შეგიძლია გადაჭრა ქუჩა! როგორც საქართველოშია, ქუჩაზე ვერ გადახვალუსაფრთხოდ, შეიძლება ვინმემ გაგიტანოს.
დაბადების დღის აღნიშვნა რომში მომიწია, სპეციალურად ჩემი იუბილესთვის ჩამოვიდნენ მეგობრები - ანია და გიო. გადავწყვიტეთ ზღვის პირას კოცონი დაგვენთო და ასე აგვეღნიშნა, თუმცა დროის სიმცირემ ხელი შეგვიშალა ორგანიზებაში და პანთეონთან, იტალიური ჰანგების ფონზე პიცით, ლუდითა და პოლონური სოპლიცით ავღნიშნეთ ჩემი ოცდამესამე იუბილე.
გემრიელი იტალიური
დღეები გავატარე მეგობრებთან ერთად, მათი წასვლისგან გამოწვეული მოწყენილობა ძალიან
პოზიტიურმა და ენერგიულმა თაკო კანაშვილმა
გამიფანტა, რომელმაც თავისი ენერგიულობა შემოიტანა. მე და თაკო შევთანხმდით, რომ შემდეგი
შეხვედრა რომელიმე ევროპულ ქვეყანაში შედგებოდა. თაკოს წავლის შემდეგ, რამოდენიმე დღეში
გვესტუმრნენ ჩემი მეზობლის მეგობარი და მისი შეყვარებული, ისევ თავიდან დავიწყეთ რომის
ფეხით შემოვლა. სტუმრები არ გვაკლდა, ყველას თავისებური ენერგია მოჰქონდა ჩვენთან,
ჩემი პირველი სტუმრით ნინით, რომელიც რომში გავიცანი, დაწყებული.
დასაწერი ბევრია, მოსაწყენი რომ არ გამომივიდეს შევწყვეთ. ვისაც რამე კონკრეტული საკითხი გაინტერესებთ ამ პროგრამასთან, რომში ცხოვრებასთან და ა.შ დაკავშირებით სიამოვნებით გიპასუხებთ. კატოვიცელ სტუდენტებს სულ რამოდენიმე დღეში ექნებათ ინტერვიუ პრაქტიკებზე. ვიცი, რომ უკვე დაიღალეთ კომპანიების ძებნით, თუმცა იყავით იმ განწყობით რომ სულ მალე მიიღებთ საოცნებო პასუხს და აუცილებლად წახვალთ „თქვენს რომში“.
დასაწერი ბევრია, მოსაწყენი რომ არ გამომივიდეს შევწყვეთ. ვისაც რამე კონკრეტული საკითხი გაინტერესებთ ამ პროგრამასთან, რომში ცხოვრებასთან და ა.შ დაკავშირებით სიამოვნებით გიპასუხებთ. კატოვიცელ სტუდენტებს სულ რამოდენიმე დღეში ექნებათ ინტერვიუ პრაქტიკებზე. ვიცი, რომ უკვე დაიღალეთ კომპანიების ძებნით, თუმცა იყავით იმ განწყობით რომ სულ მალე მიიღებთ საოცნებო პასუხს და აუცილებლად წახვალთ „თქვენს რომში“.
ნამდვილად კარგი დრო იყო რომში)))
OdpowiedzUsuń