Wiersz "Ojczyzna" Galaktiona Tabidze jest na tyle ważny (popularny) dla Gruzinów, że znajduje się w podręczniku szkolnym (ja też musiałam uczyć się go na pamięć). Wiersz ten jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych w Gruzji. Cieszyn 2012, Polska, Ukraina, Białoruś, USA - miłość do Gruzji nas włączy Ojczyzna (Galaktion Tabidze) Jeśli po mokrej od rosy trawie Przejść nie można - po cóż ojczyzna? Tu nikt z mych przodków nie został prawie, A z żywych do mnie nikt się nie przyzna. I w rozmarzonej widzę źrenicy, Gdy wietrzyk złotą przestrzeń odsłoni, Jak ojciec-starzec błądzi w winnicy, Nóż ogrodniczy trzymając w dłoni. Tu pnącze każde i pączek nikły Rośnie na miarę marzenia o nim... Wzgórza, doliny znowu rozkwitły! Chodzę i... tęsknię... oko łzę roni! Tłum. Marian Piechal P.S wersji audio w języku gruzińskim można posłuchać tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=u4suGOyVwfc Ojczyźnie (Grigol Abaszidze) Widzę cię w blasku,...
Kultura, tradycja, historia, język... z perspektywy Gruzinki mieszkającej w Polsce